Vannacht worden de Grammy’s weer uitgereikt tijdens een groot gala in Los Angeles.

Deze uitreiking van de hoogste onderscheidingen in de muziekindustrie wordt dit jaar voor de 53e keer georganiseerd. Het was vanaf het begin al bedoeld om de platenverkoop te stimuleren, maar is dat in deze sobere muziektijden nu meer dan ooit. In Amerika keken tenslotte vorig jaar zo’n kleine 26 miljoen mensen naar de uitzending. Velen daarvan twitterden er daarbij ook nog lustig op los, zodat het totale bereik nog groter was.

Het effect daarvan was in de week erna goed merkbaar in de verkoop, al profiteren daarvan uiteraard helaas vooral de hitgevoelige types en niet de artiesten waar we bij Kippenvel van houden.

Bovendien zijn er soms onzinnige combinaties van optredende artiesten. Zo treedt filmdiva Gwyneth Paltrow niet allen op met hippe soulzanger Cee Lo Green in een uiteraard gekuiste versie van zijn monsterhit Fuck You, die voor de gelegenheid bovendien is omgedoopt tot het zowel metrisch als qua betekenis niet passende Forget You. Zij worden daarbij tot overmaat van ramp ook nog geassisteerd door een koor bestaande uit de Muppets.

Ook verleent tot Kippenvels verrassing de als brombeer bekend staande Bob Dylan zijn medewerking aan een duet met de als Engelse sensatie bestempelde folkies Mumford & Sons en de Amerikaanse undergroundhelden The Avett Brothers, maar goed: een van zijn cd’s was in Amerika al een tijd exclusief te koop bij Starbucks, terwijl hij ook een van zijn nummers liet gebruiken in een tv-reclame voor Victoria’s Secrets. Jazeker, de times zijn definitief  a’ changin’.

In het tot schateren leidend totaaloverzicht van alle genomineerden in de 109 categorieën zijn er tussen het al lang tot megalomane proporties uitgedijde spektakel toch ook goede cd’s en artiesten genomineerd.

Hieronder volgt de overigens volkomen persoonlijke Kippenvelselectie:

Song Of The Year

Ray Lamontagne’s Beg, Steal Or Borrow

Die song komt van zijn nieuwe, prachtige cd God Willin’ & the Creek Don’t Rise, waarop LaMontagne zowel persoonlijk zingt als vanuit de traditie van de singer-songwriter met muzikale verwijzingen naar James Taylor, Neil Young en (verrassend genoeg) de Bee Gees oude stijl. Misschien echter zweefden deze gitaarakkoorden zonder verdere bijbedoelingen door het universum en had LaMontagne net zijn antenne aanstaan…..

Deze cd werd ook terecht genomineerd in de categorieën Best Contemporary Folk Album Vocal or Instrumental én ook nog in de categorie Best Engineered Album, Non-Classical.

Best Solo Rock Vocal Performance

Run To Your Side – Eric Clapton van de eerste goede solo-cd van de gewezen wondergitarist in decennia

Helter Skelter – Paul McCartney van de cd Good Evening New York City

Angry World – Neil Young van de bekritiseerde, voor Young experimentele cd Le Noise.

Deze song werd ook genomineerd in de categorie Best Rock Song, terwijl het album Le Noise dan weer werd genomineerd in de categorie Best Rock Album.

Best Rock Song

Angry World – Neil Young

Best Rock Album

Le Noise – Neil Young

Best Contemporary Jazz Album

Backatown – Trombone Shorty, de man die op zijn vierentwintigste al een veteraan is in de NewOrleans-muziek en op deze cd New Orleans-funk combineert met sterke gitaarakkoorden en moderne invloeden als scratch en sample.

Best Americana Album

You Are Not Alone – Mavis Staples

Die cd heeft muzikaal zeker raakvlakken met americana, maar had uiteraard een nominatie verdiend in de categorie Best Pop/Contemporary Gospel Album, hoewel Staples blij moet zijn dat ze niet tussen de andere genomineerden aldaar eindigde.

Best Contemporary Blues Album Vocal or Instrumental

Tribal – Dr. John And The Lower 911

Hoewel deze cd niets te maken heft met blueszang, of althans heel weinig, is deze nominatie meer dan terecht. Wonderlijk dat de organisatie nog altijd geen categorie ‘ Funk’ in het leven heeft geroepen, waar er wel een blijkbaar uiterst belangwekkende categorie is als ‘ Best Recording Package’.

Dr. John en zijn band verdienen de onderscheiding niet alleen voor deze cd, maar ook dordat ze met recente cd’s als The City That Care Forgot bewezen helemaal de oude te zijn, en meer dan dat.

Interpretations: The British Rock Songbook – Bettye LaVette

Bettye LaVette is inmiddels alweer een aantal jaren terug met vier fenomenaal gezongen cd’s vol emotie en ironie.In 2002 werd A Woman Like Me al wel gesignaleerd, maar met I’ve Got My Own Hell to Raise in 2005 begint haar alternatieve triofmtocht, voortgezet met The Scene Of The Crime en de cd hierboven.

Ook haar duet met Jon Bonjovi in Sam Cooke’s A Change Is Gonna Come tijdens de inauguratie van Barack Obama deed daarbij geen kwaad.

Best Contemporary Folk Album Vocal or Instrumental

God Willin’ & The Creek Don’t Rise – Ray LaMontagne And The Pariah Dogs

Best Engineered Album, Non-Classical

God Willin’ & The Creek Don’t Rise – Ray LaMontagne And The Pariah Dogs

Meer weetjes? http://www.rollingstone.com/music/news/grammy-awards-blowout-what-to-watch-for-highlights-from-ceremonies-past-live-blog-and-more-20110211

Eerdere berichten over de Grammay’s vind je elders op deze site.