Category: Recensies blues (Page 2 of 3)

Doorschijnende blues.

Op zijn eerste solo-cd legt gitarist Richard van Bergen andere accenten dan bij de Shiner Twins. In dertien met drummer JJ Goossens en bassist Dick Wagensveld opgenomen songs belijdt hij zijn bluesliefde meer dan bij de band waarvan zijn decennialange vriend Wagensveld tot zijn ontijdige dood ook de bassist was.

Toch refereert het door gospel beïnvloede When He comes direct aan Van Bergens songs voor de Shiner Twins, net als vijf andere. Ook OD on love en de reprise OD on love (Slight return) zouden door Wagensvelds prominent zoemende contrabas passen op een album van die groep.

Daar Rootbag een trio is, speelde Van Bergen de felle ritmepartijen én de geïnspireerde solo’s, verschillende gitaren en effecten gebruikend. Dat levert een gelaagd en compleet geluid op, waarin opnieuw opvalt wat een goede en emotionele gitarist hij is, of hij nu scheurt of subtiel soleert. Jimi Hendrix’ invoed is daarbij regelmatig hoorbaar..

JJ Goossens en Wagensveld bieden hem dienend en stuwend tegenspel in het natuurlijke, maar zorgvuldig geproduceerde geluid. Ze laten hem alle ruimte, maar zwepen hem tegelijk op.

Ook als zanger kan Van Bergen met de besten mee, al bleek dat ook al op de Shiner Twins-albums All in store, Southern belles en Four souls, one heart. Hij zingt smartelijk en bezeten over eenzaamheid, liefde en bedrog, maar even overtuigend over de terugkeer van Jezus.

Zo is dit aan Dick Wagensveld opgedragen album een volwaardige soloplaat, terwijl hij paradoxaal genoeg ook doet verlangen naar een vierde Shiner Twins-album.

****

www.rootbag.nl

Groots.

Gait Klein Kromhof hoort tot de beste mondharmonicaspelers van Nederland. Voor zijn spel in de Zeeuwse rootsband Champagne Charlie kreeg hij bijvoorbeeld in 2010 de Dutch Blues Award. Niet alleen in die band is hij sfeermaker, maar ook bij vrienden in de Nederlandse rootswereld, zoals op cd’s en bij optredens van de Shiner Twins en Hans Theessink.

Zij bewijzen hem op zijn eerste solo-cd diezelfde vriendendienst. Ook Continue reading

Troubadour.

Paul Batto is een singer-songwriter die naar eigen zeggen beïnvloed is door John Lee Hooker, Mahalia Jackson en Frank Sinatra. Dat is al een onwaarschijnlijke combinatie voor iemand die op een persoonlijke manier de countryblues interpreteert, maar bovendien is deze door en door Amerikaans klinkende zanger-gitarist geboren in Ljubjana, Slovenië.

Dat hij zou uitgroeien tot een rondtrekkend bluesmuzikant, was niet zo logisch: Continue reading

Liefdevol eerbetoon.

De Belgisch-Amerikaanse zangeres Beverly Jo Scott ontdekte als meisje thuis in Mobile, Alabama, Janis Joplin. Deze veertien live opgenomen songs zijn Scotts al vijf jaar geleden bedachte eerbetoon aan de vrouw met wie ze zich sindsdien artistiek en persoonlijk verwant voelt.

Ze zingt een stel van Joplins klassiekers, maar ook songs die Joplin beïnvloedden als Cigarettes & Coffee van Otis Redding en Tell Mama van C. Carter.

De in Nederland nooit doorgebroken Scott kan nog altijd een keel opzetten én verleiden. Ze imiteert Joplin niet, maar evenaart haar qua intensiteit. Bovendien is ook haar stem bij vlagen rauw na dertig jaar zingen.

Met Yves Baibay – drums, Thierry Rombaux – bas, Slim Batteux – toetsen, Jo Mahieu – gitaar en Gaelle Mievis – achtergondzang en slide-gitarist Paul Personne en zangeres Maurane als gasten brengt zij zo een bezielde en liefdevolle hommage aan een heldin die inmiddels alweer veertig jaar geleden overleed.

***

Geschreven voor Heaven no. 70, januari-februari 2011/no. 1

Blues en meer.

In de twaalf songs op Jim Byrnes’ zevende cd is veel veranderd en tegelijk veel hetzelfde gebleven.

Byrnes belijdt daarin duidelijker zijn levenslange liefde voor Continue reading

Tweede jeugd.

In Zwarsick’s zeventien eigen songs beginnen deze Engelse en Nederlandse veteranen vanuit de blues, maar ze voegen daar forse scheuten rock aan toe, vooral in de krachtige ritmes en de gitaarsolo’s.

Hans Loos – drums/percussie, Arie van Duijvenvoorde – contrabas/toetsen/percussie, Aad Zuijderduijn – akoestische en elektrische gitaar, Gary Spencer – gitaar/mandoline/omnichord, Paul Eckersley – zang plus Arie van der Plas mondharmonica houden toch niet van Continue reading

Triptiek.

Rob Jungklas rook eind jaren tachtig aan muzikaal succes, maar trouwde en vond een baan. Door de scheiding van vrouw en zoon en een tweedehands gekochte gitaar maakte de leraar Engels uit Memphis in 2002 een overdonderende comeback. Arkadelphia, de cd waarmee hij de stilte stukscheurde, is nog altijd van een ongekende, tijdloze heftigheid, net als het vijf jaar later verschenen Gully.

Ook in de tien songs op zijn derde is Jungklas zijn eigen maat. Begeleid door een soms bezeten drummer en bassist worstelt hij even hard met God als met de duivel. In religieuze metaforen zingt de hoorbaar gekwelde singer-songwriter over wanhoop, twijfel, boete, schuld, lust, liefde en troost. Snakkend naar verlossing is Jungklas even claustrofobisch als intens, zijn gitaren soms zo beeldend geselend dat die de opnamen nauwelijks kunnen hebben overleefd. Zo creëert hij opnieuw een even duister als intrigerend meesterwerk.

****

Gepubliceerd  in Heaven no. 70, januari-februari 2011/no. 1 Continue reading

www.briankramerblues.com

Introspectieve countryblues.

Op zijn zevende cd zingt en speelt zanger/gitarist Brian Kramer solo elf eigen composities. Hij schreef nieuwe songs voor dit doel, maar nam er ook een aantal op die al jaren op de plank lagen of die nooit echt af kwamen.

In de studio liet hij zich zo veel mogelijk leiden door zijn gevoel. Hij gaf in voorkomende gevallen dan ook de voorkeur aan Continue reading

Liefdevolle hommage.

Theessink eerde op het recent verschenen, door Arlo Guthrie en hem geïnitieerde Banjo Man [A Tribute To Derroll Adams] een van zijn invloeden. Nu betuigt hij zijn respect aan zijn andere leermeesters in veertien nummers. Hoewel deze Enschedénaar inmiddels heel lang in Oostenrijk woont, leeft hij immers al zo’n veertig jaar voor de akoestische blues uit de Zuidelijke staten van de V.S.
Theessink covert nummers van groten als Robert Johnson en Reverent Gary Davis en komt via composities van Leadbelly en Fred McDowell bij John Fogerty terecht. Naast twee door hem gearrangeerde traditionals zingt hij ook zijn eigen Rained Five Days, dat naadloos aansluit bij de rest. Continue reading

Voor beginners én gevorderden

Deze twaalf nummers zijn niet alle rhythm & blues,want er zijn ook soulartiesten uit heden en verleden te horen.  Continue reading