Op 2 maart komt Daniël Lohues’ elfde solo-album uit.

‘Vlier’ verschijnt uiteraard zowel op cd, vinyl en als stream.

Traditiegetrouw gaat Lohues dus ook weer op tournee door Nederland. Die begint op 7 februari onder dezelfde titel en Lohues speelt ook weer min of meer het gebruikelijke aantal voorstellingen van meer dan zestig.

Die twee gegevens bewijzen dat Lohues inmiddels een gevestigde waarde is, maar dat herbergt het gevaar dat we dat feit voor kennisgeving aannemen, en hem daarbij.

Misschien moeten we maar eens zeggen, dat hij ook een grootheid is in zijn soort. Tenslotte is er geen tweede dialectzanger die al zo lang en zo landelijk zo populair is als hij.

Het persbericht duidt erop, dat Lohues zijn vaste thema’s nog maar eens uitdiept, maar dat doet hij als sinds 2006 op een volstrekt eigen manier, dus naar die nieuwe songs zijn we benieuwd: ‘reizen en thuiskomen, verloren liefdes, Nedersaksisch Nederland, religie, vriendschap en familie’.

Last van een writer’s block heeft Lohues blijkbaar niet, want:  ‘Bijna al deze nummers zijn ontstaan in een droom. Midden in de nacht wakker worden en denken dat ik de muziek nog aan heb staan beneden. Maar dan bleek het in mijn hoofd te zitten. Dan ging ik uit bed om die nog niet bestaande muziek uit te gaan werken tot nieuwe nummers.’

Daarbij staat de vlierstruik uit de titel symbool voor Drente, waar Lohues zoals bekend graag vandaan gaat, maar nog liever terugkomt.

‘Zoek je het vuur, blijkt het thuis te branden’ is het thema van zijn nieuwe voorstelling. Dat lijkt dan weer een parafrase van de Groningse dichter Rutger Kopland: ‘Wie wat vindt, heeft slecht gezocht.’

Als lokkertje voor ‘Vlier’ is inmiddels een nummer uit op single. Het is een soepel lopend uptemponummer dat noopt tot meezingen en waarin Cleopatra en Caesar samen op het strand staan, maar het laat helaas niet de laconiek-melancholieke Lohues horen op wie wij zo dol zijn: